ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΛΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΟΥ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Προχθές Κυριακή, στο γήπεδο στα Νεροκούρου πραγματοποιήθηκε φιλικό μεταξύ της ομάδας μας και του ΤΑΛΟΥ συριλίου. Το πολύ όμορφο κλίμα, με τους παίκτες να παίζουν καθαρά χωρίς χτυπήματα, με τα πιτσιρίκια στην κερκίδα και με πολλή διάθεση για μπάλα, καλαμπούρι και τραγούδια επιβεβαίωσε στους λίγους που βρεθήκαμε εκεί οτι κάθε παιχνίδι που πάει κανείς στο γήπεδο, είτε για να παίξει είτε για να τραγουδήσει, είναι μια μικρή γιορτή. Πως το πραγματικό νόημα του παιχνιδιού είναι το ίδιο το παιχνίδι χωρίς ανταγωνιστικές λογικές, ψυχαγωγία για την ψυχαγωγία. Χαρακτηριστικό είναι οτι ο διαιτητής χρειάστηκε να επέμβει πολύ λίγες φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τελικά ο Τάλως κέρδισε το ματς με αδιευκρίνιστο σκορ (γιατί, εν τέλει ποιος μετράει;). Είπαμε, παιχνίδι για το παιχνίδι…

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου, άρχισαν να πέφτουν κάτι πετραδάκια στην οροφή του γηπέδου. Σύντομα εντοπίστηκαν απ έξω κάποια άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας που στέκονταν σε ένα ύψωμα πίσω από την κερκίδα. Αποφασίσαμε να κάνουμε υπομονή και να μην απαντήσουμε στην πρόκληση γιατί αφενός είχαμε έρθει στο γήπεδο για να περάσουμε ωραία και αφετέρου γιατί θεωρήσαμε οτι όποιος είχε κάποιο πρόβλημα μαζί μας θα μπορούσε πολύ εύκολα να έρθει μέσα να μας το επικοινωνήσει αφού οι πόρτες ήταν ορθάνοιχτες και αστυνομία δεν υπήρχε… Όσο τα πετραδάκια συνεχίζονταν κάποιες από μας βγήκαν έξω να δουν τι γίνεται και να βρουν όσους τα πέταγαν για να τους εξηγήσουν οτι υπήρχε κίνδυνος να χτυπήσει κάποιος παίκτης ή ακόμα και κάποια μικρά παιδιά που παρακολουθούσαν τον αγώνα. Βγαίνοντας αντικρίσαμε κάποια άτομα να τρέχουν χωρίς καν να έχουμε πρόθεση να τους κυνηγήσουμε. Συνέχεια με τα πετραδάκια δεν δόθηκε, παρόλα αυτά να είναι σίγουροι οτι παρατηρήσαμε και τις κινήσεις κάποιων με φακούς και τις γύρες με τα αγροτικά.

Από την πλευρά μας θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα προς δυο διαφορετικές κατευθύνσεις: Ο ασπάλαθος είναι ένα σωματείο που προάγει τις αξίες της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης. Αυτός οι αξίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τη λογική του χουλιγκανισμού. Δεν θα μπούμε σε αυτό το τριπάκι οποιουδήποτε τέτοιου τύπου πρόκληση κι αν δεχτούμε γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να παίζουμε να τραγουδάμε για την ομάδα μας κι όχι να σπάμε τα κεφάλια των άλλων επειδή υποστηρίζουν τη δική τους. Είναι απολύτως κατανοητό οι πιτσιρικάδες (μικροί και μεγάλοι) να θέλουν να πετάνε πέτρες. Είναι επίσης γεγονός πως συχνά κατασκευάζουν έναν εχθρό και τον βάζουν απέναντι τους απλά και μόνο για να έχουν κάπου να πετάξουν τις πέτρες τους. Εμείς σε αυτούς τους πιτσιρικάδες (μικρούς και μεγάλους) λέμε οτι ο εχθρός δεν είμαστε ούτε εμείς ούτε οποιαδήποτε άλλη ομάδα παίζει μαζί μας. Εμείς τους καλούμε να έρθουν την επόμενη φορά στο γήπεδο να κάτσουμε να τραγουδήσουμε και να συζητήσουμε και αντί να πετάμε ο ένας τις πέτρες στο κεφάλι του αλλουνού να βρούμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός και να αντισταθούμε όλοι μαζί. Στην περίπτωση που τα άτομα που προκαλούσαν δεν είναι οι προαναφερόμενοι υγιείς πιτσιρικάδες αλλά αυτοί που προσπαθούν να δηλητηριάσουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων το πράγμα αλλάζει. Εκεί η αντιμετώπιση θα είναι διαφορετική και, όπως και στο δρόμο όπως και παντού, εμείς θα είμαστε πάντα απέναντί τους.

Α.Α.Σ. ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ

Το κείμενο σε μορφη .pdf εδώ: για το φιλικο

Στις 21/09/2018 ο Ζακ εγκλωβίζεται σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Στην προσπάθειά του να απεγκλωβιστεί, πρόθυμοι «πυγμάχοι» ιδιοκτήτες τον λιντσάρουν: τον κλωτσάνε με μανία και πατάνε το κεφάλι του πάνω σε σπασμένα γυαλιά. Η βία αυτή ασκήθηκε με την ανοχή των περαστικών και του επίσημου κρατικού μηχανισμού καταστολής. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του! Οι ιατροδικαστές δεν έγραψαν στην αναφορά τους για κανένα ξυλοδαρμό, κάτι που—όπως και τα κεντρικά βίντεο—δε συμπεριλήφθηκε ούτε στην αρχική δικογραφία.

Τα ΜΜΕ πιστά στο ρόλο τους έσπευσαν να «καλύψουν» το γεγονός. Από τη σαπίλα τους αναδύθηκαν δύο κυρίαρχοι λόγοι: 1) Η προσπάθεια απόδοσης συγκεκριμένων χαρακτηριστικών στο θύμα (Ληστής, Ναρκομανής—ούτε καν ληστεία ή χρήση ναρκωτικών, αλλά ένας οντολογικός προσδιορισμός) και 2) Μια προσπάθεια δικαιολόγησης του λιντσαρίσματος στη βάση του επιχειρήματος της υπεράσπισης της περιουσίας. Ακόμα παραπέρα, τα ΜΜΕ, εκτός της χυδαίας παραπληροφόρησης, συνεχίζουν να ξεφτιλίζουν τη ζωή: Φτάνουν μέχρι και στο να διεξάγουν απαίσιες δημοσκοπήσεις σχετικά με τη δολοφονία με σκοπό να κερδοσκοπήσουν από το συμβάν.

Οι δύο αυτοί λόγοι φανερώνουν μια γενικότερη ιδεολογία του καπιταλιστικού πλέγματος κοινωνικών σχέσεων. Μια ιδεολογία που εκφράζεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με μια διττή διαδικασία. Αρχικά, αποτυπώνεται μια ζωή ανάξια να βιωθεί. Κάποιοι έχουν την εξουσία να χαρακτηρίσουν κάποι@ κλέφτη ή ναρκομανή και αυτή η ετεροπροσδιοριστική απόδοση ταυτότητας συνοδεύεται από μια ιεραρχική αξιολόγηση της ίδιας της ζωής. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το όριο της ζωής βρίσκεται από πάνω. Ο θάνατος εμφανίζεται δικαιολογημένος. Η δεύτερη διαδικασία είναι η αναγωγή του εμπορεύματος σε υπέρτατη αξία. Η ίδια η ζωή εμφανίζεται στο λόγο της εξουσίας να εξισώνεται με τα εμπορεύματα· τα εμπορεύματα εμφανίζονται να παίρνουν ζωή και να δικαιολογούν την αφαίρεσή της. Ένας άνθρωπος ξεψύχησε μπροστά στην υποψία ότι έχει «παραβιάσει» την τάξη των εμπορευμάτων. Ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε στη βάση παραβίασης ενός καταστήματος/σπιτιού, προστασίας των εμπορευμάτων/παιδιών, εκδίκησης στο όνομα της ιδιοκτησίας/οικογένειας.

Αυτή η αντιστροφή των ρόλων: Η εξύψωση του εμπορεύματος σε βάρος της ίδιας της ζωής, η εξύψωση του ουσιαστικού σε βάρος του ρήματος, αποτελεί καταστατική συνθήκη του καπιταλισμού. Ζούμε εντός εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων, το περιστατικό αυτό δεν είναι μεμονωμένο. Αυτές οι καθημερινές κοινωνικές σχέσεις μάς μετατρέπουν σε εμπορεύματα, μάς μετατρέπουν σε θέαμα και ακόμα περισσότερο όσο εμποτιζόμαστε με την ιδεολογία του εμπορεύματος τείνουμε να αναπαράγουμε έναν κοινωνικό κανιβαλισμό. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στη φασιστικοποίηση των κοινωνικών σχέσεων. Ο θάνατος τ@ Ζακ ενέχει μια τραγική ειρωνεία. Είναι ένας θάνατος που βιντεοσκοπήθηκε. Η ζωή όμως βρίσκεται και πέρα από την κάμερα.

Αυτή την αορατότητα πολέμησε με τα δικά του μέσα @ Ζαχαρίας, η δική μας Zackie Oh παθιασμένη αγωνίστρια υπέρ των καταπιεσμένων, των παριών, των παρείσακτων, των ανθρώπων που η ίδια η κοινωνία τους έθεσε στο περιθώριο. Ο αγώνας της πάντα θα γονιμοποιεί τη μνήμη μας, πάντα θα μας θυμίζει ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί και είμαστε όλοι ίσοι.

Ως μέλη του Ασπαλάθου, μιας αυτοοργανωμένης ομάδας που μέσα σε όλα τ’ άλλα παλεύει ώστε να γίνει αντιληπτή και δεκτή η διαφορετικότητα, νοιώσαμε την ανάγκη να γράψουμε αυτό το κείμενο. Διότι ο φασισμός δε βρίσκεται μόνο στην υψηλή πολιτική, ο φασισμός δεν είναι μονάχα ένα πολιτειακό σύστημα . Ο φασισμός βρίσκεται κυρίως και στις καθημερινές μας σχέσεις. Οι κοινωνικές σχέσεις που βιώνουμε είναι βαθειά ανταγωνιστικές, απαιτούν να αφήσουμε την ανθρωπιά μας απέξω. Εμείς, ως αυτοοργανωμένη ομάδα αλλά και ως ατομικότητες, αρνούμαστε να πάψουμε να είμαστε άνθρωποι. Προσπαθούμε αγωνιωδώς να αναπτύξουμε χειραφετητικές κοινωνικές σχέσεις, να αγκαλιάσουμε το διαφορετικό, να εναντιωθούμε στη λογική του εμπορεύματος, να γιορτάσουμε την αλληλεγγύη και τη ζωή. Νοιώσαμε την ανάγκη να γράψουμε αυτό το κείμενο διότι δε θέλουμε να ζούμε σε ένα στείρο κόσμο ουσιαστικών. Για να δηλώσουμε ότι είμαστε εδώ και αγωνιζόμαστε, με σύντροφο τη μνήμη σου, για να ανακτήσουμε τα ρήματα.

Υ.Γ1. Η ποικιλομορφία είναι ζωή, η ομοιομορφία θάνατος.

Υ.Γ2. Οι δικοί μας νεκροί έχουν πάντα όνομα.

Α.Α.Σ Ασπάλαθος

το κείμενο σε pdf. Όσο-κι-αν-μας-κόβουν-τα-άνθη-τ-αγκάθια-θα-επιστρέφουν-κοφτερά

Την Παρασκευή 14/9 θα διεξαχθεί φιλικό στο γειτονικό Ρέθυμνο με την ομάδα του Λίβα Α.Σ.Ρ.  Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν τουρνουά και πορεία μνήμης για την δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα!

http://www.aclivas.tk/?p=587#more-587

Το ποδόσφαιρο από τη γέννηση του ήταν ένα άθλημα που παιζόταν σε αλάνες, πλατείες, πάρκα και οπουδήποτε μπορούσαμε να στήσουμε 2 τέρματα και να κλοτσάμε το τόπι. Ακόμα και τις τελευταίες δεκαετίες όπου ο καπιταλισμός το έχει μετατρέψει σχεδόν ολοκληρωτικά σε προϊόν, σε εποχές που το <<επαγγελματικό>> ποδόσφαιρο κυριαρχεί,  η αγάπη μας για το παιχνίδι χωρίς ανταγωνισμό, εταιρίες, λεφτά και εκμετάλλευση μας βρίσκει ακόμα στα ίδια μέρη να κάνουμε αυτό που κάναμε από παιδιά. Έτσι οφείλουμε να προστατέψουμε αυτά τα μέρη και, γιατί όχι, να δημιουργήσουμε καινούρια…

Η ιστορία με το στρατόπεδο Μαρκοπούλου τραβάει εδώ και πολλά χρόνια με πολλά και διάφορα αρπακτικά να έχουν κάνει τις προσπάθειές τους για “αξιοποίηση”. Άλλα τόσα όμως κρατάει και η επιθυμία μας για ανοιχτούς ελεύθερους χώρους, χωρίς τσιμέντα και  “σύγχρονη ψυχαγωγία”, με πράσινο, με χώρο για ελεύθερη συνεύρεση, παιχνίδι και άθληση.

Στηρίζουμε το κάλεσμα της πρωτοβουλίας πολιτών για το στρατόπεδο Μαρκόπουλου το Σάββατο 8/9 και θα παρευρισκόμαστε στις 18:00 έξω από την πύλη του στρατοπέδου. Ενάντια στις μπίζνες κάθε δημοτικής αρχής θα συνεχίζουμε να προτάσσουμε με πείσμα τα αυτοσχέδια τέρματα, τα ματωμένα γόνατα και τις βουτιές στο χώμα.

Παρατίθεται και το κείμενο-κάλεσμα της πρωτοβουλίας.                                      ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.

Οι ποδοσφαιρικές ομάδες Αυτοοργανωμένος Αθλητικός Σύλλογος Ασπάλαθος Χανίων και η ποδοσφαιρική ομάδα του συλλόγου των εργαζομένων ΨΝΑ Δαφνί σε έναν αγώνα αλληλεγγύης ενάντια στον ρατσισμό, για την οικονομική ενίσχυση του κοινωνικού στεκιού/στεκιού μεταναστών.
Τετάρτη 5/9 στις 15:00 στο γήπεδο Νεροκούρου.
Βάζουμε γκολ στο στίγμα, βάζουμε γκολ στον ρατσισμό.

Μια νέα σεζόν είναι στα σκαριά και ο ΑΑΣ Ασπάλαθος ετοιμάζεται να κάνει ξανά την εμφάνισή του στους αγωνιστικούς χώρους, ενώ ο 12ος παίχτης έχει ήδη ξεκινήσει μαθήματα ορθοφωνίας.

Πέρυσι, με τη δημιουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος αντρών συμμετείχαμε για 1η χρονιά στο Γ’ τοπικό Χανίων προσπαθώντας να προβάλουμε ένα διαφορετικό πρόσωπο του αθλητισμού -όπως το είχαμε ζήσει σαν παιδιά- μακριά από εμπορεύματα, ιδιοκτησίες, επιχειρήσεις και τον ανταγωνισμό που προωθεί ο μοντέρνος αθλητισμός.
Είχαμε τη χαρά να δούμε ότι ο Ασπάλαθος σαν ιδέα ύπαρξης μιας αυτοοργανωμένης ομάδας αποτέλεσε πόλο έλξης ετερόκλητων ατόμων που συναντήθηκαν στις συνελεύσεις και σιγά σιγά διαμόρφωσαν το διαφορετικό χαρακτηρα του. Είχαμε επίσης τη χαρά να δούμε ότι η αυτοσαρκαστική διάθεση και τα μικρά κοινωνικοπολιτικά μηνύματα που προσπάθησε να περάσει από τις πρώτες του εμφανίσεις, είχαν ως αποτέλεσμα τη συμμετοχή ακόμα μεγαλύτερης ετερόκλητης μερίδας ατόμων στην κερκίδα. Ήταν εξαιρετικά όμορφο να βλέπουμε ότι κόσμος που ζει στην ίδια πόλη και δεν είχε ξανασυναντηθεί, που μπορεί να μην είχε ξαναπάει ποτέ στα γήπεδα ή που δεν του αρέσει καν το ποδόσφαιρο, με αφορμή τον Ασπάλαθο βρέθηκε στον ίδιο χώρο και βρήκε κάτι κοινό.
Άτομα κάθε ηλικίας, άνθρωποι που ήρθαν με τα παιδιά, τους παππούδες, τα σκυλιά και τους φίλους τους, μας έδειξαν την αποδοχή και την υποστήριξη τους, φωνάζοντας για αλληλεγγύη, αντιφασισμό και ισότητα.

Θέλουμε λοιπόν να πούμε σε αυτόν τον κόσμο που μας γνώρισε και μας υποστήριξε στα γήπεδα, σε όσους θέλουν να συμμετέχουν στο ήδη υπάρχον ποδοσφαιρικό τμήμα ή στην προσπάθεια δημιουργίας νέων αγωνιστικών τμημάτων, αλλά και σε όσους θεωρούν σημαντική τη διατήρηση αυτής της φωνής, ότι οι συνελεύσεις μας είναι ανοιχτές και υπάρχει χώρος για όλους/όλες, όσους/όσες θέλουν να γίνουν μέρος του εγχειρήματος, για την εξέλιξη, τη βελτίωση και την ανάπτυξη αυτού του “αγκαθιού” που θα είναι εδώ για να θυμίζει ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός μέσα και έξω απο τα γήπεδα.
Οι συνελεύσεις γίνονται μια φορά την εβδομάδα κι αυτό γιατί αποτελούν το βασικό μέσο λήψης αποφάσεων. Πέρα από το οργανωτικό κομμάτι, από εκεί προκύπτει και ο λόγος του συλλόγου. Έτσι η ισότιμη συμμετοχή μελών και παικτών καθίσταται από μόνη της απαραίτητη και αναγκαία για τη σύμπραξη του θεωρητικού και του πρακτικού πεδίου.

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες που μπορεί να υπάρξουν σε τέτοιες προσπάθειες και τις αδυναμίες που προκύπτουν στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, έχουμε να πούμε, ότι ενώ πολλές φορές εμφανίζονται προβλήματα ή διαφωνίες που φαντάζουν απίθανο να λυθούν ομόφωνα, η αποζημίωση έρχεται όταν εισπράττουμε το αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης μας. Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας να “μεταδώσουμε το μικρόβιο μιας διαφορετικής έννοιας του αθλητισμού’’, μας έδωσε όχι απλά τη δύναμη αλλά την επιλογή να συνεχίσουμε και την θέληση να καλέσουμε κι άλλο κόσμο να γνωρίσει τη χαρά της αυτοοργάνωσης.

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΈΛΕΥΣΗ ΔΕΥΤΈΡΑ 27 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ ΣΤΙΣ 19:00
Κοινωνικό στέκι / Στέκι μεταναστών – Νταλιάνη 5
Καλή αντάμωση.

Περισσότερες πληροφορίες :
https://aspalathos.espivblogs.net/
https://www.facebook.com/aspalathoschania/
mail επικοινωνίας :
aspalathos@espiv.net

Α.Α.Σ. Ασπάλαθος

Πριν από λίγες μέρες η Λέσβος έζησε το πιο ντροπιαστικό γεγονός στην τοπική της ιστορία. Η νύχτα της 22ας Απριλίου σημαδεύτηκε από επίθεση στους πρόσφυγες, ενορχηστρωμένη από ακροδεξιές ομάδες. Οι πρόσφυγες διαδήλωναν με την έκθεση των σωμάτων τους στο δημόσιο χώρο ζητώντας, το αυτονόητο δικαίωμα, να εξεταστούν άμεσα τα αιτήματα ασύλου και να απεγκλωβιστούν από το νησί.

Συγκεκριμένα, γίναμε θεατές οργανωμένης βίας ενάντια σε παιδιά, γυναίκες και άνδρες συνανθρώπους μας που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους λόγω πολέμου, ενάντια σε αλληλέγγυους που βρέθηκαν εκεί για να συμπαρασταθούν στα θύματα της επίθεσης. Οι «ελληναράδες» επιτέθηκαν κραδαίνοντας μαδέρια, ρίχνοντας πέτρες, μπουκάλια και ξύλα, πετώντας δυναμιτάκια και φωτοβολίδες μέσα στο κέντρο του σχηματισμού των προσφύγων. Σε όλη αυτή την έκφραση ρατσιστικού μίσους, η ελληνική αστυνομία και το κράτος επέλεξαν να επιβραβεύσουν την αθλιότητα συλλαμβάνοντας τους αγωνιζόμενους συνανθρώπους μας αντί για το ακροδεξιό κατακάθι.

Στην επίθεση κατά των προσφύγων κλήθηκαν να συνδράμουν μέλη τοπικών αθλητικών συνδέσμων. Και όπως μαρτυρούν τα γεγονότα, μερίδα αυτών αποδέχτηκαν με χαρά. Δεν είναι η πρώτη φορά που ορισμένοι σύνδεσμοι οπαδών γίνονται ουρά σε φασιστικές επιθέσεις (δολοφονία Κ. Κατσουλή στις 14/9/14, συμμετοχή οπαδών σε εθνικιστικά συλλαλητήρια και επιθέσεις σε καταλήψεις κ.α.).

Ως σκεπτόμενα υποκείμενα αρνούμαστε τον υποβιβασμό της ζωής αναγνωρίζοντας πως ο αθλητισμός δεν έχει να κάνει ούτε με διαιρέσεις, ούτε με δολοφονικές επιθέσεις εναντίων όσων με αξιοπρέπεια διεκδικούν τη ζωή τους. Αντιθέτως οφείλει να σχετίζεται με τη χαρά να μοιράζεσαι, την ποικιλομορφία και το πάθος να γιορτάσουμε τη ζωή ενάντια στο θάνατο.

Εναντιωνόμαστε στις φασιστικές και δειλόψυχες επιθέσεις εναντίον των προσφύγων και θα παλέψουμε ώστε η μπάλα κι ο αθλητισμός να μην έχει καμία σχέση με αυτές τις πρακτικές. Ενάντια σε εκείνους τους οπαδικούς συνδέσμους που καλλιεργούν το μίσος και την κουλτούρα του οπαδού-κάφρου, μισάνθρωπου, φασίστα, ρατσιστή και σεξιστή, προτάσσουμε τον αυτοργανωμένο αθλητισμό και την αλληλεγγύη. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας προς τους πρόσφυγες, εκφράζοντας την επιθυμία να ζήσουμε μαζί ενάντια σε φασίστες και αφεντικά.

«Μπάλα με τους πρόσφυγες παίζουμε μαζί, στον πάτο του Αιγαίου εθνίκια και ναζί.»

Α.Α.Σ. Ασπάλαθος

Φορτούνα Αλεξανδρούπολης

Διογένης Ολυμπιακού Χωριού Futsal

Τηγανίτης ΑΣΗ

Ανάποδος Χαλκίδας

Αδέσποτος Αθηνών

Α. Σ. Απείθαρχος Ιωαννίνων

Α.Σ. Μαρίνος Αντύπας

A.Σ. Βαγγελίτσα Κουσιάντζα

(το κείμενο σε .pdf μορφή   Nα-δυναμώσουμε-τα-αγκάθια-μας-ενάντια-στο-φασισμό)