“Οι μπάλες στους δρόμους και οι φασίστες στις τρύπες τους” (Κείμενο για το περιστατικό, ασκώντας κριτική στον κανονισμό)

Το χρονικό του αγώνα

Σάββατο 18 Νοεμβρίου και ο Ασπάλαθος παίζει με την Πέργαμο στο γήπεδο των Νεροκούρου. Όπως σε κάθε μας αγώνα, έτσι και σε αυτόν, οι υποστηρικτές της ομάδας έφεραν μαζί τους την χαρά του παιχνιδιού, όπως θέλουμε να είναι το ποδόσφαιρο. Εμπλουτίζοντας αυτή την διάθεση η ομάδα έχει επιλέξει να αναρτά πανό στα γήπεδα, να φωνάζει συνθήματα, να χειροκροτεί τις ήττες και τις νίκες και γενικά να μεταφέρει αυτή τη διάθεση με όποιον τρόπο κατά καιρούς θεωρεί ταιριαστό. Σίγουρα δεν περιμέναμε όμως την αντίδραση που λάβαμε και αυτό μας βάζει σε σκέψεις.

Συγκεκριμένα αμέσως μετά την ανάρτηση ενός από τα πανό μας, πριν ακόμα την έναρξη του αγώνα, κληθήκαμε να το κατεβάσουμε ειδάλλως το παιχνίδι δεν θα ξεκινούσε. Το επίμαχο πανό “Οι μπάλες στους δρόμους και οι φασίστες στις τρύπες τους” απ’ ότι μας ενημέρωσαν δεν μπορεί να βρίσκεται σε κανένα εμφανές από το γήπεδο σημείο ακόμα και χιλιόμετρα μακρυά(;). Επιλέξαμε να μην δώσουμε συνέχεια στο θέμα εκείνη τη στιγμή και ο αγώνας άρχισε κανονικά. Κατά την διάρκεια των παιχνιδιών ποδοσφαίρου είθισται οι φίλαθλοι να φωνάζουν συνθήματα (και όχι μόνο) στα πλαίσια της προαναφερθείσας διάθεσης. Επιλέξαμε να μεταδώσουμε σε αυτήν την συνήθεια έναν διαφορετικό χαρακτήρα εμπλουτίζοντας την με διάφορα στιχάκια, άλλες φορές εμψυχωτικού περιεχομένου ως προς τους αγωνιζόμενους και των δύο ομάδων, άλλες ως προς τους φιλάθλους και άλλες πάλι με θέματα που απασχολούν την κοινωνία του σήμερα δίνοντας προσοχή και έμφαση στον λόγο που χρησιμοποιούμε. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ορισμένα συνθήματά μας, που έχουν ως θεματική τους τον φασισμό, δεν έγιναν αποδεκτά και απειληθήκαμε με εκ νέου με τιμωρία.

Η λογική της FIFA

Πριν μιλήσουμε παραπάνω για το θέμα θεωρούμε αναγκαίο να αναφερθούμε στις περιβόητες καμπάνιες της FIFA και κατ’ επέκταση της ΕΠΟ και της τοπικής μας ΕΠΣ. H FIFA από το 2001 (με το ψήφισμα του Buenos Aires) έχει πέσει με τα μούτρα στον αντιρατσισμό και στον πόλεμο κατά των διακρίσεων. Για να μη κουράσουμε με ψηφίσματα και άρθρα που κανείς εύκολα μπορεί να βρει στην ιστοσελίδα της FIFA1 καταλήγουμε στο γεγονός πως παρά τις φαινόμενες προθέσεις της ομοσπονδίας, κυρίαρχο ρόλο στις αποφασίσεις της παίζει ο νόμος της αγοράς. Δεν μπορεί να αμφιβάλει κανείς πάνω σε αυτό καθώς η ομοσπονδία αποτελεί ανώτερη ρυθμιστική αρχή σε θέματα ποδοσφαίρου, δηλαδή σε μία παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία διακίνησης αθλητών μεταξύ συλλόγων και κρατών με budget δισεκατομμυρίων. Ξεκάθαρο παράδειγμα αποτελούν οι μεταγραφές αθλητών από χώρες της Αφρικής ή της Ασίας, με την FIFA να επιθυμεί την διατήρηση της αξίας του ποδοσφαιριστή-εμπορεύματος . Έτσι λοιπόν η ομοσπονδία έκτος των νομοθετικών της αρμοδιοτήτων πάνω σε θέματα αγωνιστικά, οφείλει να διατηρεί την κερδοφορία των συλλόγων για να είναι ευχαριστημένοι και αποτελεσματικοί όπως και την ασφάλεια των αγοροπωλησιών για την καλύτερη διεξαγωγή του “παιχνιδιού”. Αναγνωρίζουμε πως μέσα στα πλαίσια αυτής της καμπάνιας πολλά άτομα έχουν βρει την ευκαιρία να εκφράσουν ελεύθερα την ταυτότητα τους, όμως αυτό δεν παύει να τους κάνει εμπόρευμα στα μάτια της κάθε διοίκησης και να ρίχνει στάχτη στα μάτια εκατομμύρια θεατών του αθλήματος.

Ο φασισμός ως προέκταση του ρατσισμού

Το ποδόσφαιρο από τα πιο αγαπητά αθλήματα, ικανό να προκαλέσει τόσο έντονα συναισθήματα, ένταση, πάθος, χαρά και συναδελφικότητα ή λύπες και στεναχώριες θυμίζει στους ανθρώπους αυτή ακριβώς τη φύση, την ανθρώπινη. Έτσι λοιπόν όσο προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε αυτήν τη φύση στην καθημερινότητά μας, καιρός είναι να την επαναφέρουμε. Σαν Ασπάλαθος πέρα από την χαρά της ήττας και της νίκης, την αποκατάσταση του ποδοσφαίρου σαν μια γιορτή, θεωρούμε αναγκαίο να αγωνιζόμαστε και σε γενικότερο επίπεδο. Πέρα από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, παλεύουμε και στον αγώνα κατά του διαχωρισμού των ανθρώπων με βάση την φυλή, το φύλο, την καταγωγή, την σεξουαλική προτίμηση επομένως και στον αγώνα ενάντια στα μορφώματα που αντιπροσωπεύουν τέτοιου είδους λογικές όπως είναι ο φασισμός, ο καπιταλισμός και κάθε του προέκταση. Είναι εύκολο να τον αναγνωρίσει κανείς καθώς άφησε ένα τεράστιο στίγμα στην παγκόσμια ιστορία, του 20ου αιώνα συνεχίζοντας μέχρι και σήμερα…
Συνεπώς η λογική της όποιας FIFA, ΕΠΟ ή ΕΠΣ που επιτρέπει να γίνονται αναφορές στον αντιρατσισμό και φιμώνει οποιαδήποτε φωνή απέναντι στον φασισμό, με την πρόφαση της πολιτικής προπαγάνδας, μας βρίσκει φανερά αντίθετους.

Η στάση μας ως Ασπάλαθος

Είναι σαφές λοιπόν πως δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε να αναρτούμε πανό, να φωνάζουμε συνθήματα και να λαμβάνουμε δράση στα πλαίσια της ομάδας μας ενάντια σε αντικοινωνικούς μισάνθρωπους και ρατσιστικά, φασιστικά μορφώματα. Έτσι γίνεται ακόμη πιο ξεκάθαρο για μας το ποιος θα μπορούσε να προσβληθεί ή να διαφωνεί με τον παραπάνω συλλογισμό περί διαχωρισμό των ανθρώπων. Όσοι διαφωνούν λοιπόν σίγουρα δεν έχουν ως σκοπό μια αθλητική γιορτή, γιατί απ’ ότι φαίνεται μια θολούρα τους περιτριγυρίζει σε σχέση με το χρήμα, τη δόξα και το μίσος. Όποιοι λοιπόν σκέφτονται το ποδόσφαιρο σαν μια γιορτή για λίγους, γεμάτη χρήματα και λάμψη λυπόμαστε πολύ αλλά δεν έχουμε αυτό στο νου μας και δεν θα συμμετάσχουμε σε κάτι τέτοιο. Εμείς γνωρίσαμε το ποδόσφαιρο στις γειτονίες και στις αλάνες, σαν ένα παιχνίδι που αγαπήσαμε με πάθος, σαν ένα παιχνίδι ομαδικό, σαν ένα παιχνίδι της παρέας που τελικά νίκη,ήττα ή αντίπαλες ομάδες δεν έκαναν διαφορά αφού γεμίζαμε χαρά όπως και να είχε. Ήμασταν όλοι εκεί να τα δώσουμε όλα με ειλικρίνεια και πάθος. Απόδειξη τα σημάδια στα γόνατα, οι αναψοκοκκινισμένες φάτσες και η στάση μας στο τώρα δίνοντας το αντιπαράδειγμα. Σίγουρα κάποιοι τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά όμως δεν αποκαρδιωνόμαστε αφού υπομονή και επιμονή έχουμε και είμαστε εδώ για να τα θυμηθούμε και να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε σε όλα τα επίπεδα.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

1 βλέπε άρθρο “Rules of game, FIFA”