Καλησπέρα, καλησπέρα!

2018, και το πρωτάθλημα ξεκινάει. Η Ασπαλάθαρα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά προσφέρει ποδοσφαιρικό υπερθέαμα στο κοινό των Χανίων και στους ASPALATHIANS, με ένα ρόστερ πιο συγκεντρωμένο και ένα κλίμα πιο παρεϊστικο σε σχέση με πέρσι.

Η κλήρωση όρισε την πρώτη αγωνιστική για τους “κιτρινοπράσινους ρέμπελους” στο Φραγκοκάστελο, εκτός έδρας με την ομάδα των Σφακίων! Όφου… Ακόμα δεν αρχίσαμε, να σου η πρώτη εκδρομάρα! Βγαίνουμε το λοιπόν στη γύρα για λεωφορείο, τελικώς ήταν γραφτό ο κ.Λεωφορειατζής μας να είναι ο Σταύρος (να σημειωθεί ότι ο Σταύρος αποτελεί πλέον μέλος των ASPALATHIANS μαζί με το κίτρινο-cult λεωφορείο του, μέσα στο οποίο ονειρευόμαστε ταξίδια σε ολόκληρη τη γη τραγουδώντας αντιρατσιστικά, αντιφασιστικά, αντί-αντιαθλητικά, διεθνιστικά!). Η οδηγάρα, μας ξεκαθάρισε ότι το λεωφορείο αναχωρεί στις 11:00, αλλά εμείς νομίζαμε 11:00 για να φύγουμε 12:30! Κι έτσι κι έγινε! Στη συνέχεια, απολαύσαμε μία διαδρομή συννεφιασμένης Κυριακής με παλιό, καλό, καψούρικο, ελαφρολαϊκό ρεπερτόριο.

Φτάνοντας στο γήπεδο, αντικρίσαμε έναν κρανίου τόπο. Μία τεράστια έκταση όπου στη μέση υπάρχει ένα πλαστικό γήπεδο ποδοσφαίρου και μία κερκίδα εβδομήντα θέσεων. Οι ¨ποδοσφαιρισταί¨ μαζί με το τεχνικό επιτελείο (Sir Alex, Ελ Λευτέρ, Ξάδελφο) πατάν γήπεδο για μία αναγνωριστική βόλτα επί τάπητος. Αφού ελέγξαμε εξονυχιστικά το γήπεδο κι εντοπίσαμε μία λακκούβα στο πέναλτι, η οποία θύμισε το οδικό σύστημα του κέντρου, περάσαμε στα αποδυτήρια για διαλογισμό και λίγη κουβέντα.

Χτυπάει η πόρτα, μπαίνει μέσα ο πρόεδρος των Σφακίων. Μας προσφέρει νερά για τον αγώνα και μας προσκαλεί στον καθιερωμένο αγιασμό του γηπέδου λέγοντάς μας: “Κοπέλια, ίντα κάνετε; Εμείς κατά τις 15:00 έχουμε κανονίσει να κάνουμε έναν αγιασμό, όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει δεν έρχεται.” Μαντέψτε… Δεν πήγαμε, αλλά αποφασίσαμε να παραμείνουμε όρθιοι λίγο πιο πέρα έτσι ώστε να έρθει είς πέρας το Χριστιανό-τελετουργικό energy drink των Σφακίων.

Ο αγιασμός λαμβάνει τέλος και το θέαμα ξεκινάει! Για καλή τους τύχη, τα Σφακιά είχαν σε πολύ κακή μέρα τον πορτιέρο μας. Μόλις στο 8’ ο τερματούρος μας (Ρόγας-Κηπουρός-Karius) κάνει αποτυχημένη έξοδο σε πλάγιο του θρυλικού Σήφη και η μπάλα αναπαύεται στα δίχτυα μας. Οι πρώτοι πυρσοί παίρνουν φωτιά! Στο 25’, βγαίνει κάθετη μπαλιά από τα Σφακιά, τετ α τετ ο center των Σφακίων με τον Κηπουρό… Σε όλους φάνηκε σαν slow motion αλλά δεν ήταν, η μπάλα κυλάει προς την μεγάλη περιοχή… Ο Ρόγας κάνει έξοδο, ο επιθετικός των Σφακίων με υπερπροσπάθεια κυνηγάει τη μπάλα… Εκεί που όλοι νομίσαμε ότι ο Ρόγας θα πιάσει απλά την μπάλα, γίνεται ένα ΤΣΟΥΠ και περνάει κάτω από τα πόδια του, στην προσπάθεια του να αποσοβήσει τον κίνδυνο αφήνει τον επιθετικό φάτσα με το τέρμα κι εκείνος σαν άλλος LeoMessi πετυχαίνει το 2-0. Η συνέχεια του πρώτου μέρους άνηκε στον Ασπάλαθο, δύο χαμένα τετ α τετ, ένα δοκάρι και δύο κίτρινες κάρτες για τους παίκτες των Σφακίων, οι οποίοι έδειξαν πυγμή και δύναμη ενώ δεν χρειαζόταν και τόσο. Λήξη πρώτου ημιχρόνου. Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με γκολ από τ΄αποδυτήρια για τα Σφακιά. 3-0 κι εμείς γουστάρουμε ακόμα παραπάνω. Στο 60’,ακόμα ένα επικίνδυνο πλάγιο από τον τοπικό ήρωα Σήφη, η μπάλα έπειτα από αναμπουμπούλα στην καρδιά της άμυνας περνάει τη γραμμή του τέρματος. Το τελικό 4-1, σημείωσε ο συνήθης ύποπτος “Νιόνιος” στο 87’ σε μία φάση που έμοιαζε χαμένη για τους κοινούς θνητούς.

Το match έλαβε τέλος, επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο της επιστροφής. Οι ASPALATHIANS δεν έβαλαν κώλο κάτω. Από το Φραγκοκάστελο μέχρι το κέντρο της πόλης τραγουδούσαν και χόρευαν. Περάσαμε υπέροχα!

30/10/2018

Α.Α.Σ. ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΚΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΛΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΟΥ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Προχθές Κυριακή, στο γήπεδο στα Νεροκούρου πραγματοποιήθηκε φιλικό μεταξύ της ομάδας μας και του ΤΑΛΟΥ συριλίου. Το πολύ όμορφο κλίμα, με τους παίκτες να παίζουν καθαρά χωρίς χτυπήματα, με τα πιτσιρίκια στην κερκίδα και με πολλή διάθεση για μπάλα, καλαμπούρι και τραγούδια επιβεβαίωσε στους λίγους που βρεθήκαμε εκεί οτι κάθε παιχνίδι που πάει κανείς στο γήπεδο, είτε για να παίξει είτε για να τραγουδήσει, είναι μια μικρή γιορτή. Πως το πραγματικό νόημα του παιχνιδιού είναι το ίδιο το παιχνίδι χωρίς ανταγωνιστικές λογικές, ψυχαγωγία για την ψυχαγωγία. Χαρακτηριστικό είναι οτι ο διαιτητής χρειάστηκε να επέμβει πολύ λίγες φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τελικά ο Τάλως κέρδισε το ματς με αδιευκρίνιστο σκορ (γιατί, εν τέλει ποιος μετράει;). Είπαμε, παιχνίδι για το παιχνίδι…

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου ημιχρόνου, άρχισαν να πέφτουν κάτι πετραδάκια στην οροφή του γηπέδου. Σύντομα εντοπίστηκαν απ έξω κάποια άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας που στέκονταν σε ένα ύψωμα πίσω από την κερκίδα. Αποφασίσαμε να κάνουμε υπομονή και να μην απαντήσουμε στην πρόκληση γιατί αφενός είχαμε έρθει στο γήπεδο για να περάσουμε ωραία και αφετέρου γιατί θεωρήσαμε οτι όποιος είχε κάποιο πρόβλημα μαζί μας θα μπορούσε πολύ εύκολα να έρθει μέσα να μας το επικοινωνήσει αφού οι πόρτες ήταν ορθάνοιχτες και αστυνομία δεν υπήρχε… Όσο τα πετραδάκια συνεχίζονταν κάποιες από μας βγήκαν έξω να δουν τι γίνεται και να βρουν όσους τα πέταγαν για να τους εξηγήσουν οτι υπήρχε κίνδυνος να χτυπήσει κάποιος παίκτης ή ακόμα και κάποια μικρά παιδιά που παρακολουθούσαν τον αγώνα. Βγαίνοντας αντικρίσαμε κάποια άτομα να τρέχουν χωρίς καν να έχουμε πρόθεση να τους κυνηγήσουμε. Συνέχεια με τα πετραδάκια δεν δόθηκε, παρόλα αυτά να είναι σίγουροι οτι παρατηρήσαμε και τις κινήσεις κάποιων με φακούς και τις γύρες με τα αγροτικά.

Από την πλευρά μας θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα προς δυο διαφορετικές κατευθύνσεις: Ο ασπάλαθος είναι ένα σωματείο που προάγει τις αξίες της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης. Αυτός οι αξίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τη λογική του χουλιγκανισμού. Δεν θα μπούμε σε αυτό το τριπάκι οποιουδήποτε τέτοιου τύπου πρόκληση κι αν δεχτούμε γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να παίζουμε να τραγουδάμε για την ομάδα μας κι όχι να σπάμε τα κεφάλια των άλλων επειδή υποστηρίζουν τη δική τους. Είναι απολύτως κατανοητό οι πιτσιρικάδες (μικροί και μεγάλοι) να θέλουν να πετάνε πέτρες. Είναι επίσης γεγονός πως συχνά κατασκευάζουν έναν εχθρό και τον βάζουν απέναντι τους απλά και μόνο για να έχουν κάπου να πετάξουν τις πέτρες τους. Εμείς σε αυτούς τους πιτσιρικάδες (μικρούς και μεγάλους) λέμε οτι ο εχθρός δεν είμαστε ούτε εμείς ούτε οποιαδήποτε άλλη ομάδα παίζει μαζί μας. Εμείς τους καλούμε να έρθουν την επόμενη φορά στο γήπεδο να κάτσουμε να τραγουδήσουμε και να συζητήσουμε και αντί να πετάμε ο ένας τις πέτρες στο κεφάλι του αλλουνού να βρούμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός και να αντισταθούμε όλοι μαζί. Στην περίπτωση που τα άτομα που προκαλούσαν δεν είναι οι προαναφερόμενοι υγιείς πιτσιρικάδες αλλά αυτοί που προσπαθούν να δηλητηριάσουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων το πράγμα αλλάζει. Εκεί η αντιμετώπιση θα είναι διαφορετική και, όπως και στο δρόμο όπως και παντού, εμείς θα είμαστε πάντα απέναντί τους.

Α.Α.Σ. ΑΣΠΑΛΑΘΟΣ

Το κείμενο σε μορφη .pdf εδώ: για το φιλικο